Yıkılıp gideriz hep, yok olup gideriz, ancak yaşam sürer, oluşur dururuz her defasında yeniden, var oluruz. Yaşamın ya da varoluşun “telafi edici” gücüdür bu. Şöyle der Faust’ta Mephisto: “Hep yadsıyan o ruhum ben!/ Çünkü oluşan her şey,/ Yok olmayı hak eder…”
Fusus'ül Hikem okudum hiç yoktan gökyüzünde hiç yoktan kuşlar uçuyor hiç yoktan bir taşın başında…
Gelir her şey kendi biçimi kendi özüyle dünya kendine benzer.
sarksak eşyanın hiç taraflarına şiir üzerine şiir düzenlesek