Bulvarlarında izlerini arıyorum yalnızlığın
Yarasında büyüttüğümüz çiçeklerin nemli ağızlarıyla
Arabesk gecelerin koynunda geçip giderken
Geçip giderken acının umuda katık edilmesiyle ehlileşen
Yabanıl çocuk gülüşleriyle
Akşamlar çekiliyor mavi bir çarşaf gibi denizden
Uzanıp bir güle çekimser parmaklarıyla
Belki bir çağın lanetini okuyor renginden
Boyunlarımız uzadıkça
Hasretlerimiz çoğalıyor omuzlarımızda
Ve hasretlerimiz çoğaldıkça uzuyor boyunlarımız
Uzanıp bir güle soruyorum usulca
Ama neyi
Gurbet, evinden uzakta olmak mıdır yalnızca?
*
Sararmış duvarlarıyla köhne odalarında
Gurbetin şarkısını söylüyoruz
Gurbetin şarkısını
Gurbetin
Gurbet, evinden uzakta olmak mıdır yalnızca?
Seni ta kuarklarından tutup ellerine, gamzelerine, çocukluğuna kadar sevmek seni yakından, seni uçlarından, seni ortandan…