Bizi bir kafese koymadılar, kafesi içimize koydular, iliklerimize, kanımıza, DNA’mıza.
Kafesten çıkılabilir ama sen kafessen… Dınınım dınınım dınınım.
Seni ta kuarklarından tutup ellerine, gamzelerine, çocukluğuna kadar sevmek seni yakından, seni uçlarından, seni ortandan…