Hülya

Kökten şiirleştin sonra
dalından kopup savruldu kalbim
aldı bu nehri ölümüne sevdi.

Henüz açmamış bir çiçeğin devinimleri midir yoksa hayat
koklayıp dururuz birbirimizi
Godot gelsin artık
Hülya’nın gözleri
mavilik, şiirlik.

Hesap kitap işi değil bu
yoksa sevmek ne?

Bazen şiirlenir insan
işaret parmağı olur kendine
aşk, insan bilmektir
alevi savunmalıyız Hülya
beni öp.

Kayalar dans edebilir mi
güzel istikametler oluyor bazen böyle
dışlarımız kayboluyor
Godot gel artık.

Biz diye bir ateş var Hülya
sen uzaktayken
kalbim devasa bir kıpırtı
aynı sahanlıkta değilsek bu ne.

Hava giderek kararıyor
alevi koruyalım Hülya
ateş bizim dinimiz.