Ortalığa dökülüyor sonra kaybolup gidiyoruz. Hepsi hepsi “Tabutta Röveşata!”. Derviş Zaim, ışık göndermiş. Aldım şiir ucuma, kalp ucuma koydum.
Seni ta kuarklarından tutup ellerine, gamzelerine, çocukluğuna kadar sevmek seni yakından, seni uçlarından, seni ortandan…