Bu saatlerde her şey kanar biraz kime gitsem adadır

Sonra bir adaya başlamak, adanın çıkarıp kalbinden dada vermesi sana

şu dört tarafı aşkla çevrili kadın, bayan Hennings, şiir uçuşlum

öyle bir kabare var, Voltaire, ruj lekesi, nehirlerin pürtüksüz dili

umbah, umbah

rüya parçaları, akışkan ve anne takıntılı

şiirlerimin ucuna basarak, sessizce

cevahirimde bir anlam çığlığı

çocukken Allah’ın miçoları sanırdım yıldızları

bilmiyorsun Abidin

alnımızda dolaşan gemi ölüm bandıralı, meçhul, kulaç üzerine kulaç, kaç

aha işte iskeletimi fırlattım gitti uzaklara, potinlerim kaçıyor, önüm ada, ta şuramda

kendime dada’ndım kendime, sanırım bu yüzden

baharlardan gemilerim yonttum

baba bana bir ba

bak süt liman bir şiir

Dodo dolu, bir dizeliğine

hiç de mavi değil Portekizliler, göğe inat, Galapagos

ne uçabiliyor ne de kaçabiliyorlardı, anne bana bir ne

ah o esmer dil, gelmişse isyan

iner hayattan ince boynuma

yayılır dada, do do

çektim tetiği, alıştırdım dilimi hatırlamaya

hayatımı sıvazlar şiir

ölüm nasıl olsa her yerde

sen orada olmamaya bak

teneke bir trampetin çıkardığı sesler, sır at

güvertede koşturup duran Cebrail.

Zarların havada şiirlenmesi, adalardan bir ada, tersinden bakarsanız da öyle, alacalı

bir atı büyümenin büyüsü

dünya hatırası, şipşak

Münir’in orada rakı ve hasret

sığırcıklara doğru açılmak, do do diye ses vermek, yok mu kimse

bu dört yanı aşkla çevrili kara parçası insan seslenişleri

ada’lanıp ada’lanıp dada’lanışlarım

dada’lanıp dada’lanıp ada’lanışlarım

en iç çekmecesini açıyor insanın, bilinç dışı

hep yukarıya doğru yapıyorum hareketlerimi, yukarısı olmayan yukarıya

sonra aşk çekimi, korku ve titreme arasında sonsuzluk şövalyeleri

korkunç bir trafiğe yakalanmışım

pozlarım, susuş ve totemlerim

gidip arkadan bindiriyorum iğreti yanlarıma, cesur

yenilgi giriyor

akşam göndere çekiyor kendini yavaş yavaş orada

yüreğime bastırıyorum adayı

kendine yenilmek en büyük zafer, aferin sana.

Sonra bir kabile edinmek, tam da ellerim sıcak ve iyi şiirken

semaya fırlatılmış çığlıktır bayan Hennings, dada vapurum

ilerlediğim dehlize fenerler koymuştur rüzgar, o hüzünlü gar, sonbahar

şimdi, burada oluşan bir şeyim ben, ey, ada bana bir da.

Kırdığım kalplerden özür dilerim.

(Deliler Teknesi, Kasım-Aralık 2009, sayı 18)

https://www.cabaretvoltaire.ch/

https://tr.wikipedia.org/wiki/Cabaret_Voltaire