İşte ben uzamış kıvır kıvır beyaz sakalımla
uzayın ortasında bu tümsekte
şu tuhaf ve tılsımlı kuark, bak
beyaz harmanimle
ve ondan daha beyaz bir duyguyla
kanatlı, yay ve oklu tombul meleklerin eşliğinde
-teşrifatçıdır onlar
çiçeklerin açışını taklit ediyorum
şimdiye kadar hiç beceremediğim
beklenmez ama seni öptüğümde bir sabah
çayır nergisine dönüşeceğim.
Belki de bir marangozun çattığıdır bu sabahlar, bu iç geçirmeler.
Yeryüzü Yeniği, Uluer Aydoğdu, Zımba Kitap, Bursa, 2013.
Fusus'ül Hikem okudum hiç yoktan gökyüzünde hiç yoktan kuşlar uçuyor hiç yoktan bir taşın başında…
Gelir her şey kendi biçimi kendi özüyle dünya kendine benzer.
sarksak eşyanın hiç taraflarına şiir üzerine şiir düzenlesek