Kuş oluş tezgahından geçtim nasıl olsa
kendimi geçip, ülkeleri geçip, milletleri, gidiyorum
devrim oluyor, bak
devirip kendimi gidiyorum
durmayarak durma diyor buna bilge, gidiyorum
yaratmaktan daha cana kıyıcı
cana kıymaktan daha yaratıcı bir şiir var mı, yok, gidiyorum
var eden de benim var olan da
fakat yoktur kibrim falan
kuşlara inanırım bir tek
inanmam ölüme
çünkü batımdır ölüm, ölüm dedikleri
ters dönmüş doğum.
Kalbim, kaburgalarımın arasında bir küçük gök cismi
vurup durur ölümü ölüp durur
ah, zarlar yuvarlanıyor işte
buradayım biraz daha
seyrederek dalgaları ve tuzu.
Ne kadar rahmetli olacak şu bedenim, hı
belki de bir evin tuğlası?
Önümüzdeki şiirlere bakacağız artık.
İşyerinden çıkıp evine giden adam işyeri ile evi arasısında kaybolmuştur. Oysa emindir evine gittiğinden.
foto: Hülya Özel Aydoğdu Kendime yenildim, en büyük zafer! Bir gün geldim ve söyledim şans…
rastgele gak der martının biri tarifesiz seferler güzeldir
Doğum dışa ölmeke, ölüm içe doğmaktır.