Ah, evet sonsuzluk ancak başsızlıkla (başlangıçsızlıkla) mümkündür.
Bütünsel (total) olanda, anda baş ve son yoktur. An sürmez, geçmez. Ve anın değerini yalnızca evcilleşmemiş olanlar bilir. Homo Sapiens bütünsel (total) olandan kopup uzaklaşarak düz, doğrusal, çizgisel (linear) bir yola girmiş (indirgenmiştir). Sonsuzluğu isteriz ama başlamışızdır.
Şöyle diyebiliriz pekala: Ölümü doğurmamak için doğumu öldürmek gerek. Böylece tüm ikilikler biter.
Av ile avcının olduğu ordamda, tabii öncelikle dilde aynı anda ikisi için ideal bir durum olamaz. Ve sınırlı sistemler ikilikleri kullanır.
Fotoğraflar: Hülya Özel Aydoğdu
Fusus'ül Hikem okudum hiç yoktan gökyüzünde hiç yoktan kuşlar uçuyor hiç yoktan bir taşın başında…
Gelir her şey kendi biçimi kendi özüyle dünya kendine benzer.
sarksak eşyanın hiç taraflarına şiir üzerine şiir düzenlesek