26 Mart 2012
O gül bu güldür zamanı yayıyorum
otların bitişini, zerdalilerin oluşunu
merhaba diyor bir kertenkele
alıp o merhabayı yayıyorum aranıza
bir yağmur düşüyor ipince
büyüdükçe büyüyor insan
yay yay bitmiyor
kalbimi yayıyorum sürekli
toprağı, rüzgarın sesini, aşkları
yeryüzünün çocuğuyum ben
o gül bu güldür onu yayıyorum.
Zamana bırakmışım kendimi
o her şeyi yadsıyan dile
ne gelirse kabulümdür
eyvallah.
Fusus'ül Hikem okudum hiç yoktan gökyüzünde hiç yoktan kuşlar uçuyor hiç yoktan bir taşın başında…
Gelir her şey kendi biçimi kendi özüyle dünya kendine benzer.
sarksak eşyanın hiç taraflarına şiir üzerine şiir düzenlesek