Alaybey Vapuru, 7 Nisan 2001, Güzel, İyi Talihim pervazlı sonlu alandan sonsuzluğa bakan bir pencere açabilir miyim buraya? Hâlâ, orada, Karşıyaka Vapur İskelesi’nin önünde, boynumu, fırlattığın kemende uzatmakla meşgulüm biriyim ben. Geçmişten bir yudum şu içmem artık, seni geleceğinden öptüm Hülya! Nice kadın sevdim bir tek seni seveyim diye.
Fusus'ül Hikem okudum hiç yoktan gökyüzünde hiç yoktan kuşlar uçuyor hiç yoktan bir taşın başında…
Gelir her şey kendi biçimi kendi özüyle dünya kendine benzer.
sarksak eşyanın hiç taraflarına şiir üzerine şiir düzenlesek