Öylesine, başıboş ve Hülya’lı… Hep boş olmalı sahne, perde, bilinç! Dolup oraya boşolmayı bilmelisin. Tam da bu yüzden katı, sert ve hareketsiz şeylerden kendini esirgeyip bağışla, Ulu. Değilse varoluştan sürgün.
Fusus'ül Hikem okudum hiç yoktan gökyüzünde hiç yoktan kuşlar uçuyor hiç yoktan bir taşın başında…
Gelir her şey kendi biçimi kendi özüyle dünya kendine benzer.
sarksak eşyanın hiç taraflarına şiir üzerine şiir düzenlesek