“Düşsen de
bekleme yerde, kalk
inadına koşunu sürdür
Hoşnut, çocuksu,
umut ve tutkuyla
aşarak engelleri
Varsın
parçalanmış olsun dizlerin,
ellerin yara bere
Süslen her sabah
gün aydınlığıyla
öperek sürgünleri” NB
Fusus'ül Hikem okudum hiç yoktan gökyüzünde hiç yoktan kuşlar uçuyor hiç yoktan bir taşın başında…
Gelir her şey kendi biçimi kendi özüyle dünya kendine benzer.
sarksak eşyanın hiç taraflarına şiir üzerine şiir düzenlesek