Uluer Aydoğdu

Zor Günler İsmim yok benim kibrim yok, kinim yok uçurtmalarım, misketlerim var da hilem yok benim gelse de zor günler gelmez elimden insan olmaktan başka bir şey düşlerim, ah… Kırgınlıklarım var...

Papatyanın sarısı iyi gelir acılara. Edif Piaf’ın refakatinde ve ay’ın gözleri önünde çırılçıplak yüzüşümüz. Şiirlemesine. Başka? Çocuklamasına. Daha? Kuşlamasına. https://twitter.com/ulueraydogdu/status/1720119178718245202?t=EAIGbdFljrXc3JL7L6H_Ww&s=19

https://twitter.com/ulueraydogdu/status/1720117476913037473?t=d37Kpn6v3WzGcIVBuOUx2w&s=19

neye sayarsanız artık nara, rüzgâra, başağa at süreriz gönülden gönüle biz https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid02Em2Uy2twzMTeDohKphTsRd3VeJowdi6vXeoKdaoFEXKCCLAa4whcYTBXd5tuWatKl&id=100003003474930&sfnsn=scwspmo&mibextid=WCevfL 8 Eylül 2021

13 Mayıs 2012 Ağzı hafifçe aralık uyuyor, bir ayağını yorganın dışına atmış. Mırıldanıyor yine. Fotoğraflarda su gülü olarak çıkıyor. Masumiyetin bahçesi. Ay’a onun gibi itinayla...