Uluer Aydoğdu

Kû soyundan Hülya Özel’e şiiri çok ağrıyan benden çilliplopom, çilliplopom. Ben moruğun teki, eyvallahkoruk olmanın ne olduğunu bilirim peki, sen bilir misin moruk ne demek üzerinden ölümsüzlük hırkanı çıkardın...

Sonra bir adaya başlamak, adanın çıkarıp kalbinden dada vermesi sana şu dört tarafı aşkla çevrili kadın, bayan Hennings, şiir uçuşlum öyle bir kabare var, Voltaire, ruj...

Var olanın, yani gerçeğin farkına vardığında bir fark eden olarak fark ettiğin şeyle aranda bir mesafe olur. Fark ettiğin kısır döngü ya da çürümeyse...

Usul usul ve aniden gelen bahar gibiyaratmanın ve cana kıymanın zamanı* gelirgelir zamanı kaybolmanın ve bulmanındünya sıçrama ister, doğumculzaman, yap işinihırpalanır ve kışkırtılırız burada...

Ortalığa dökülüyor sonra kaybolup gidiyoruz. Hepsi hepsi “Tabutta Röveşata!”. Derviş Zaim, ışık göndermiş. Aldım şiir ucuma, kalp ucuma koydum.

Kökten şiirleştin sonradalından kopup savruldu kalbimaldı bu nehri ölümüne sevdi. Henüz açmamış bir çiçeğin devinimleri midir yoksa hayatkoklayıp dururuz birbirimiziGodot gelsin artıkHülya'nın gözlerimavilik, şiirlik. Hesap kitap...