Etiket: nihat behram

rüzgâr çıkar, salınır otlarbir taşın başında güneşleniyordur kertenkelelero kırları yazar benim güzel abim. Pirdir, sultandır, karacasözcüklerinin kalbi vardır, teni, ruhuter dedi mi, görürsünüzhemen birikir sözcüğün...

Abim, kendinde, kendi kendine titreşen ışık sicimidirabim, şiir oklavasıyla dünya hamurunu açarabim, sözcük diker sabah akşam yazı toprağınaabim, dünyaya bulaşmış kederi, acıyı yıkar her...

Siz hiç böyle Nihat gördünüz müben görmedim, muradı devrimdirdağ dedi mi biri, yanına ormanı koyar hementoprak dendiğinde, başağı koyar üstüne ille deabimin güzel penceresi...

Zor günler Şairin çocukluğundan kopmayanını severim. Ömrünce kibirsiz, kinsiz kalanını. Yaşamının her dönemi ve alanında çocukluk günlerinin oyuncaklarıyla isimsiz, hilesiz dolaşanını… “İsmim yok benim...