Kategori: aforizma

Üzüm üzüme baka baka insan insana ben kuşlara pır, yegane şiirdir. Kuş oluş tezgahından geçtim nasıl olsa gidiyorum.

Dünyadan dünyayadır tüm yolculuklar.

Kuşlar var, iyi ki, inanalım diye başka diyarlara, nehirler akar hiç bıkmadan, rastlaşır ve severiz birbirimizi, zamanın aktığı istikamette defalarca karşılayıp defalarca uğurlarız.

Ne kadar rahmetli olacak şu bedenim, hı belki de bir evin tuğlası? Önümüzdeki şiirlere bakacağız artık. Ne kadar toprak eder şu kertenkele acaba kaç tane gül yetiştirir bir...