Kategori: günlük

Kendi kendine kendini kündeye getirmek

Belki bir marangozun çattığıdır bu sabahlar, bu iç geçirmeler.

Ben çok uzak bir gelecekte oturuyorum, atların yürüyüşünde, ey sevgili ben senin geleceğinde oturuyorum. Bir kuşta, bir gülde, bir akşamda, pervaza dayanmış bir dirseğin burkuluşunda oturuyorum.

Deryayı sezince titreyip ürperen bir damlayım.