Kategori: Sanat

Solacağı halde açan çiçekler kahramandır, beklerim gelecek güzel günleri, bekleyişim kahramandır. Ancak, bütün bekleme salonları da derhal dinamitlenmeli, sanırım bu, daha kahramanca, en kahramanca...

Kazım Koyuncu sıçramaya davranmıştır, yükseklere davranmıştır.

Buyurun bir de buradan göğe bakalım flamingoların, yavaş yavaş ama birlikte havalandığı yerden hepimiz birden mutlu olabiliriz.

İşte bu sahnede ulu bir er’in rüyası, açmazları, açarları, yeryüzü yapımı aşkları, hüzünleri, hayalleri. Buyurun: “Uçlarım çıplak, uçlarım kaçak, uçlarım deli/bir ot oluştum, yorum yok/ellerinizden öptüm, yorum yok/iyi günler Ruhi Bey, nasılsınız/ben kaçtım/bir kertenkele gibi tım tım/ovaladım sihirli lambasını Uluer'in/cini oldum, ini/verdim ülkeme/ölümüm cebimde/ölümüm bedava/hediyem”, buyurun.