Kategori: şiir

Yıkılacaksan da vuruşa vuruşa birader asil bir duygudur bu kanında dolaşan Ankara'nın taşına bak ve kımılda kavra şiirini barut mu, aha işte kalbin rüzgâr nasıl olsa esecek, belki de...

Geçip gidiyor her şey yahu geçip gidiyoruz Hülya bunda bir büyü yok mu?

Gelincikler, kertenkeleler, çakıl taşları, rüzgâr, pervaza dayanmış bir dirseğin bükülüşü birbirine benzer hepsi dünyaya dünya, Güneş Sistemi’ne Güneş Sistemi, Samanyolu Gökadası’na.  

Üzüm üzüme baka baka insan insana ben kuşlara pır, yegane şiirdir. Kuş oluş tezgahından geçtim nasıl olsa gidiyorum.