Kategori: şiir

İşte bu sahnede ulu bir er’in rüyası, açmazları, açarları, yeryüzü yapımı aşkları, hüzünleri, hayalleri. Buyurun: “Uçlarım çıplak, uçlarım kaçak, uçlarım deli/bir ot oluştum, yorum yok/ellerinizden öptüm, yorum yok/iyi günler Ruhi Bey, nasılsınız/ben kaçtım/bir kertenkele gibi tım tım/ovaladım sihirli lambasını Uluer'in/cini oldum, ini/verdim ülkeme/ölümüm cebimde/ölümüm bedava/hediyem”, buyurun.

https://ulueraydogdu.com/wp-content/uploads//2020//09//vid-20200915-wa0000.mp4 http://ulueraydogdu.com/hulyali-kizin-bahcesi/  

İmgeveleyip durma, uyan. Dönüp durduğun dünyadan. Çırpınıp durduğun, debelenip durduğun sığ sulardan. Değilse yoksun. Değilse "varoluştan sürgün". Varoluştan sürgünlüğün neresinden dönülürse şiirdir.

Sıcaklık eksilerde. Kahvemi, Hülya'lı kızın yaptığı kara dut votkasını, hünnap ve kurutulmuş erikleri alıp orta kata çıktım. Cumbada yerimi aldım. Werner Heisenberg'in kült kitabı...