foto: Hülya Özel Aydoğdu
Kendime yenildim, en büyük zafer!
Bir gün geldim ve söyledim şans ya da kader denen şeyin cömert
bağrından. Varoluşun aç ve cesur sesiyle: Ben Hiperborea'lıyım,
hayatın ağrıyan yeridir hallerim. Evim basit bir kabuk, gönlüm şu
dalgalanan deniz, orman ahlakım. Her nefeste içime çekip kâinatı
her nefeste geri veririm. Kendi kendime kendimi solur, kendi
kendime kendimi var ederim. Şimdi, burada gürleşen kalp
ormanında geçer günlerim, aşk boylarında, kavga tarlasında.
Oluşmaktan başka bir şey bilmem. Bana...
rastgele gak der martının biri
tarifesiz seferler güzeldir
Doğum dışa ölmeke, ölüm içe doğmaktır.
o küçük gök cismi kalbime çeke çeke seni
En Son Yorumlar