Yıkılıp gideriz hep, yok olup gideriz, ancak yaşam sürer, oluşur dururuz her defasında yeniden, var oluruz. Yaşamın ya da varoluşun “telafi edici” gücüdür bu. Şöyle der Faust’ta Mephisto: “Hep yadsıyan o ruhum ben!/ Çünkü oluşan her şey,/ Yok olmayı hak eder…”
